MIRRIX-MARRAX

 

      Mirrix-marraxaxarekin asi biar dut, lemiziko aurren dostara baita.

      Txikin drenian aurrak, troxuan daudenian orañik, lepotik tilinton ermanez murtxatzeko kirkilara, eta urranto ikusirik bere ezpañetan lemiziko barrak, aita eta amak, anai eta arrebak balimadie, asten dra aurren dostatzra mirrix-marraxiala. Kuen altzuetan aurrak ttontto eseririk, urranduz betartiak, aurren eskuak arrepatrik bi ukaraietarik xabal xabala igaretzen tie goitirik apal bi betarte aldetarik, erranez aldi oro itz bat kala:

 

            Mirrix-marrax

            Non izan

            Amorzianian

            Zer eman

            Txitxi eta papa

            Non ene partia

 

            Graitzu pean

            Graitzua non

            Suak erre

            Sua non

            Urak il

            Ura non

 

            Oiluak edan

            Oilua non

            Arroltze erruten

            Arroltzia non

            Apezak xan

            Apeza non

 

            Sarria ku... kula kulan meza ematen

 

      Uyuka erraten dra azken itzak. Aurrek, uyuetra egiten die barra karkila andiak erranez, berriz... Kau aitrik aita eta amek gogotik egiten die berriz mirrix-marrax, aurren dostatziagatik, eta aurren kilikor goxua betartian artziagatik.